Do surowców energetycznych zaliczamy kopaliny stałe, takie jak węgiel brunatny i węgiel kamienny, ciekłe - w postaci ropy naftowej oraz gazowe - w postaci gazu ziemnego. Do wytwarzania energii wykorzystywane są również rudy uranu, metan z pokładów węgla kamiennego oraz wody termalne będące odnawialnym surowcem mineralnym. Polska dysponuje wszystkimi z wymienionych surowców, poza rudami uranu. Do produkcji energii elektrycznej w Polsce wykorzystywany jest jednak powszechnie węgiel kamienny i węgiel brunatny, w mniejszym stopniu gaz ziemny. Kopalne surowce energetyczne zaliczane są do strategicznych bogactw naturalnych kraju, które wpływają na jego bezpieczeństwo energetyczne.

Polskie zasoby surowców energetycznych są zróżnicowane i tylko w przypadku węgla brunatnego krajowe wydobycie zaspokoja całość zapotrzebowania. Wynika to z faktu, że węgiel brunatny ze względu na swoje właściwości nie jest przedmiotem obrotu międzynarodowego i wykorzystywany jest w kraju. 

Czy wiesz jak czytać powyższą tabelę? Przykładowo - krajowa produkcja ropy naftowej zaspokaja tylko 3% potrzeb naszej gospodarki na ten surowiec. Pozostałe 97% musimy importować z różnych kierunów.

Szczegółowe dane dotyczące produkcji krajowej i pokrycia zapotrzebowania na wszystkie surowce znaleźć można w roczniku Gospodarka surowcami mineralnymi w Polsce w latach 2013–2022. Natomiast opis opis stanu i uwarunkowań sektora energetycznego w Polsce, wraz z informacją na temat perspektyw pozyskania surowców energetycznych i produkcji energii w kraju, znaleźć można w Polityce energetycznej Polski do 2040 roku (w skrócie nazywana PEP2040), która dostępna jest w zakładce Materiały dodatkowe. PEP2040 jest jedną z dziewięciu zintegrowanych strategii sektorowych, wynikających ze Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju. PEP2040 jest spójna z Krajowym planem na rzecz energii i klimatu na lata 2021–2030.